Jeugdzorg: Forward to the past? Nee, back to the future!


In 2018
Hoe dat verder ging
Toen was het 2018. De transitie is achter de rug, we zitten nu in de transformatie. Tijd voor de innovatie! Jammer genoeg lijkt er in veel regio’s sprake te zijn van forward to the past. Regio’s kopen zorg in bij vele tientallen, zo niet honderden instellingen. De noodzakelijke zorg wordt onderverdeeld in arrangementen, zorgprofielen, resultaatgerichte trajecten of in…… (vul maar in). Basis hiervan is nog steeds hetzelfde. We hebben een individueel zorgtraject, waar we een individueel budget aan hangen waarbinnen de zorg geleverd en het resultaat behaald moet worden. Natuurlijk is er wel geïnnoveerd, we betalen niet meer op basis van uurtje-factuurtje maar bijvoorbeeld 50% vooraf en de resterende 50% na afronding van het traject. Als er een resultaat is behaald natuurlijk. Dit alles omkleed met naar inkoopfetisjisme riekende, periodieke aanbestedingen. De inkopers van de gemeenten hebben nog nooit zo’n belangrijke rol en stem gehad! Samenvatting? Gemeenten spelen Zorgkantoortje 2.0, Instellingen zijn nog steeds op indicatiejacht, kortom er verandert inhoudelijk weinig. Behalve natuurlijk het beschikbare budget. Budgetten worden overschreden, gemeenten nemen strengere (controle)maatregelen om de kosten te beheersen, instellingen staat het water aan de lippen en het vertrouwen tussen de spelers ebt weg.