Blog

We delen graag

Blog
31 januari 2019

Wie bestuurt de gemeente eigenlijk?

Afgelopen week kondigde staatsecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Tamara van Ark, aan dat zij ‘ontstemd’ is dat gemeenten de ‘taaleis’ en de ‘tegenprestatie’ negeren. In een brief naar de Tweede Kamer schreef zij dat zij “bereid is om alle mogelijke middelen in te zetten om te zorgen dat de wet wordt uitgevoerd.”
 
Niet iedereen kan zich vinden in de bevindingen van de staatsecretaris. Wanneer je bijvoorbeeld kijkt naar de uitleg die gemeenten geven voor het ‘negeren van de wet’, blijkt dat het allemaal niet zo zwart-wit is als Van Ark stelt. In mijn werk als junior consultant zie ik dat veel gemeenten actief kijken naar wat een inwoner kan. Dat is dan niet altijd werk, maar wel een andere maatschappelijk nuttige activiteit. Heel veel inwoners zijn namelijk bereid zich maatschappelijk in te zetten. Ook zonder de verplichte tegenprestatie.
Lees meer
17 december 2018

Jeugdzorg: Forward to the past? Nee, back to the future!

In 2015 is de grote decentralisatie in het sociaal domein ingevoerd, waar de Jeugdzorg een belangrijk onderdeel van is. De rijksoverheid was tot het inzicht gekomen dat de kosten van de zorg onbeheersbaar dreigden te worden en bedacht dat de gemeenten het allemaal vast beter konden regelen. Ja, het vertrouwen was zelfs zo groot dat alvast een deel van de enorme besparing die de gemeenten zouden gaan realiseren, ingeboekt werd. 
 
De gemeenten togen, zij het wat laat, vol energie aan het werk om ervoor te zorgen dat er niemand tussen wal en schip zou vallen. Natuurlijk waren er wat hobbeltjes zoals beprijzing en dergelijke maar vooruit. Laten we gewoon de systematiek van het Zorgkantoor voortzetten en de korting doorberekenen aan de zorginstellingen. Als we de transitie achter de rug hebben, gaan we eens flink innoveren.
Lees meer
5 november 2018

Inclusief werken in de Zorg - uitdagingen en kansen

Dé uitdaging voor gemeenten, bedrijven en de zorg…… de arbeidsmarkt is krap, er is natuurlijke uitstroom en verloop en er komen steeds meer vacatures, hoe kunnen doelgroepen die nu nog (deels) langs de kant staan deel uit gaan en blijven uitmaken van de werkende samenleving? We hebben 1,7 miljoen mensen met een arbeidshandicap in Nederland. Een groot deel van deze groep is niet actief op de arbeidsmarkt. 
 
Van deze mensen heeft 14% een fysieke handicap, 7% heeft de diagnose adhd, 19% heeft een psychische aandoening en 39% heeft een verstandelijke beperking. De restgroep bestaat uit diverse diagnoses. De uitdaging is te kijken welke van deze mensen passen binnen de zorgsector, welke werkzaamheden zij goed kunnen uitvoeren en hoe de begeleiding en coaching op de werkvloer eruit gaat zien.
Lees meer
4 oktober 2018

Leren door te controLEREN

Laatst las ik een interessant artikel over hoe gemeenten met klachten omgaan. Of misschien beter gezegd: dat gemeenten niet goed met klachten omgaan. Deze constatering was gedaan door de Rotterdamse ombudsvrouw Anne Mieke Zwaneveld. De onderbouwing hiervoor vond zij in het gegeven dat maar weinig klagers het gevoel hebben dat de gemeente iets opsteekt van de klacht. Terwijl dat wel vaak een onderliggende wens is van klagers. Het algemene beeld bij de gemeentelijke klachtafhandeling is dat een klacht wordt gezien als een issue dat op zichzelf staat. Waar misschien de desbetreffende medewerker iets van kan leren, maar niet als een leermoment voor de organisatie. Kort samengevat werd in het artikel geconcludeerd: het potentiële leereffect van klachten blijft onbenut, door de manier waarop met klachten omgegaan wordt. 

Lees meer
12 maart 2018

Cao nekt Participatiewet

De Participatiewet kent een behoorlijke uitdaging. Mensen met een achterstand tot de arbeidsmarkt gaan zoveel mogelijk deel uitmaken van de reguliere arbeidsmarkt, tegen een eerlijke beloning. Omdat een eerlijke beloning een nogal abstract begrip is, is het gelijk gesteld aan het Wettelijk Minimumloon. Voor die sectoren waarvoor een cao geldt, wordt de eerlijke beloning gebaseerd op de cao. Tot zover niets geks, toch?

Lees meer
3 augustus 2017

Zweten (van) al dat meten...?

Hoe creëert Adlasz inspiratie binnen het Sociaal Domein?

Adlasz helpt je graag (krachtig, flexibel, betrouwbaar en met oog voor finesse) aan een stevig advies m.b.t. bijvoorbeeld de vangnetuitkering Participatiewet.

Maar hoe krijg je nu inspiratie van transpiratie? Elke inspanning kost voorbereiding, een juiste aanpak en goede timing en dat met de juiste tools. Maar krijg je daar nu inspiratie van? Tuurlijk! Onlangs heb ik niet geheel onverdienstelijk meegedaan aan een triatlon. Ik stelde mezelf een doel, heb mijn geplande voorbereiding doorlopen en kwam met de juiste materialen aan de start. Ik zie een parallel tussen een consultant en een triatleet! Voor deze sport heb je core stability nodig. Dit betekent dat de triatleet over een stevig, flexibel & vaardig lichaam dient te beschikken. De triatlon bestaat uit 3 onderdelen, waarbij je de onderdelen dient af te leggen in zo kort mogelijke tijd. De drie onderdelen staan in verbinding tot elkaar, maar afzonderlijk vergen ze toch een net wat andere techniek, kracht of flexibiliteit in benadering. Afzonderlijk een goede prestatie per onderdeel neerzetten en als geheel een doeltijd met korte wisseltijden tussen de verschillende disciplines. Dit weerspiegelt dan ook de kernkwaliteiten van de medewerkers van Adlasz.

Lees meer
10 juli 2017

Waarom betalen de gemeenten niet?

Dat is nog eens een goede vraag. Waarom betalen die gemeenten niet gewoon? Zij zijn toch verantwoordelijk?

Nu krijgen we bij Adlasz deze vraag wel vaker, maar in dit geval ging het over de arbeidsmarkt. Een organisatie wil een project starten om instroom in de bijstand te voorkomen (preventie). Tja. Goede vraag? Nou, dan moeten we eerst even kijken hoe we het in Nederland hebben geregeld.

Lees meer
1 juni 2017

Voor wie doe jij het eigenlijk?

Eind vorig jaar lanceerde SIRE de campagne “voor wie doe jij het eigenlijk?”. Een campagne met als doel een maatschappelijk debat op gang te brengen over de vraag: waarom doe je de dingen die je doet? Een boeiend onderwerp.

Lees meer
10 mei 2017

Meer dan 50 tinten grijs

De “verstikkende jungle van regels en controles breidt zich steeds verder uit” binnen gemeenteland. Mijn collega Roel van den Bersselaar schreef op 21 februari jongstleden een blog over dit fenomeen (Vertrouwen is goed, maar controleren is beter? Echt?). Toch lukt het gemeenten ook - ondanks de jungle van regels en controles - rond de regels en controles heen te organiseren. Dit gebeurt naar mijn idee doorgaans niet met opzet, maar zonder dat men het in de gaten heeft. Een mooi voorbeeld hiervan is de subsidieverstrekking. 

Lees meer
4 april 2017

SW-sector: onbekend, onbegrepen, onbemind?

De Sociale Werkvoorziening is, zover mij bekend, ooit opgericht met het nobele doel oorlogsgehandicapten van aangepast werk te voorzien. Die doelstelling is van lieverlee veranderd naar het aan mensen met een arbeidshandicap aanbieden van een zo regulier mogelijke, aan de arbeidshandicap aangepaste werkplek. Daarna is de doelstelling nog wat veranderd, waarbij de nadruk meer komt te liggen op het begeleiden van mensen vanuit de sociale werkvoorziening naar ‘regulier’ werk, wat dat dan ook mag zijn. De mensen die die stap niet (helemaal) kunnen maken, kunnen door middel van detachering of begeleid werken toch bij een reguliere werkgever aan de slag. Tot zover de doelstelling.

Lees meer
20 maart 2017

Cijferbrij

Nederland blij, de werkloosheid daalt! Volgens het CBS zit 5,3% van de beroepsbevolking zonder werk, ongeveer 480.000 mensen op een beroepsbevolking van 9 miljoen. Toch? Of toch niet?

Het is maar wat je gelooft. Vraag het een kabinet in verkiezingstijd en het zijn er 480.000, misschien wel minder als je de “frictiewerkloosheid” niet meetelt. Frictiewerkloosheid is de periode zonder werk tussen 2 banen in. Vraag het de gemeente en die zal iets heel anders zeggen. Of vraag het aan het gevangeniswezen. Of aan de dagbestedingsorganisaties. Dan ziet het plaatje er heel anders uit: 

Lees meer
8 maart 2017

OK, een voorbeeldje hoe het anders kan.

De vorige keer heb ik een blog geschreven over een ontwikkeling die ik heel voorzichtig zie opkomen. Ik heb een paar vragen gekregen of ik dan voorbeelden kan noemen van die opkomst. Er zijn er gelukkig meerdere, maar voor mij springt er eentje bovenuit.

Laten we eens een voorbeeld pakken dat niet zo heel ver van ons af ligt. Ik denk dan aan de aanleg en onderhoud van wegen. In heel veel gemeenten wordt dat werk nog traditioneel uitbesteed. Dat betekent dat de gemeente een bestek opstelt met eisen, te gebruiken materialen, hoeveelheden etc. Vervolgens mogen aannemers daarop inschrijven en wordt gekeken naar de aannemer die het bestek het goedkoopst kan realiseren. Wat is het resultaat? Een wirwar aan aanbestedingen, contractvormen, contracten en ander gedoe. Ontzettend leuk voor inkopers en inkooporganisaties. Aanbieders worden erg slim in het zoeken naar lacunes in de bestekken zodat er meerwerk gerekend kan worden en zodoende toch een redelijke marge op een werk gerealiseerd kan worden. Gemeenten worden steeds slimmer in het maken van bestekken en het dichten van lacunes, wat de aanbieders weer aanspoort lacunes te zoeken… Ik denk dat het beeld van de hond die achter zijn eigen staart aan rent wel duidelijk is?

Lees meer
21 februari 2017

Vertrouwen is goed, maar controleren is beter? Echt?

Boekhoudschandalen, de vuurwerkramp in Enschede, de cafébrand in Volendam, ze hebben één ding gemeen. Het oerwoud aan regels en controles in ons land werd nog verder uitgebreid. Dat oerwoud strekt zich uit over alle aspecten van de samenleving. Mensen met een uitkering moeten aan zoveel regels voldoen, dat ze heel voorzichtig zijn geworden om bijvoorbeeld vrijwilligerswerk te gaan doen. Accountants krijgen vanuit de toezichthouders zoveel eisen en regels opgelegd dat ze meer tijd kwijt zijn aan het vervolmaken van het dossier dan aan het uitvoeren van controlewerkzaamheden. De regering geeft de gemeenten meer ruimte om eigen beleid te maken en uit te voeren in het sociaal domein, maar de eerste aanvullende regelingen (beschut werk) die de vrijheid weer beperken zijn alweer ingevoerd.  

Lees meer